Hallo lief mens, geduld is een schone zaak. Of toch ook eigenlijk niet?
Geduldig zijn is soms best een dingetje, voor mij!

Ik hoor mezelf vaak zeggen: “Ik heb helemaal geen geduld om geduld te hebben”. En toch, als ik enorme haast hebt word ik er weer aan herinnerd. Als ik fysiek blijf rennen en vliegen om meer en vooral sneller iets voor elkaar te krijgen, gaat het mis, struikel ik over een trapje of val ik van m’n fiets.

Onthaasten betekent dus meestal duidelijk minder doen en meer rust nemen. Makkelijk gezegd Wilna!

Hoe krijg je al dat werk wat op je bordje ligt dan gedaan?Ja, ik heb nogal veel energie!

Mijn liefde en passie voor de adem stelt me in staat bergen te verzetten. En ja, energiek zijn wordt meestal geassocieerd met lekker in je vel steken. Maar is dat wel werkelijk waar?

Je systeem heeft behoefte aan adrenaline en toch…  je hebt een autonoom zenuwstelsel waarin rust en beweging elkaar horen af te wisselen.

Dat heet in balans zijn! De gehaastheid of de onrust die je voelt ervaar je meestal in je hoofd, de gedachtestroom blijft je maar opjagen als het ware. Zo zit dat ook met dat “moeten”. Mijn schoonzus zei altijd tegen haar dochter: “Moeten, Moeten Moeten, Pietje .. de groeten!” Heerlijk, niet?!

Wat betekent geduld nu eigenlijk allemaal?

Geduld is veiligheid.
Je veilig in jezelf voelen duurt soms een leven lang.
Je kunt echter wel beginnen met het bewust veilig maken in en voor jezelf. Elke dag opnieuw.

Je onveiligheid, pijn of je trauma kunnen nu eenmaal niet helen als je het probeert te onderdrukken, te vergeten of weg te duwen. Door kleine babystapjes te nemen en het proces met je adem aan te gaan kun je langzaam je angst of gevoel van onveiligheid onderkennen.

Herkennen en zelfs, als je je niet volledig veilig voelt, ademen voor je eigen veiligheid.
Je mag het proces aangaan, de tijd nemen om te zorgen voor je eigen veiligheid.

Het is misleidend om te denken dat je pas gelukkig kunt zijn als je je doel hebt bereikt en of je veilig voelt. “Als… dannetjes” noem ik ze. Ze maken je juist onrustig, jagen je op en wijzen je af als je niet snel bereikt wat je van jezelf verwacht.

Geduld is vertrouwen.
Vertrouwen dat alles zijn tijd nodig heeft.
Vertrouwen dat processen op een bepaalde manier verlopen.
Vertrouwen dat emoties tijd nodig hebben.
Vertrouwen dat je altijd aanwezig bent en blijft in het huidige moment.

Stress, paniek, angst… kom maar, ik ontvang je met liefde, je mag er zijn. Het gaat voorbij en ik weet hoe.
Neem geduldig een diepe adem, laat het je meenemen op reis naar jezelf.

Geduld is overgave.
Overgave aan de tijd die je nodig hebt om dingen voor elkaar te krijgen. Tijd biedt openheid en perspectief.
Een ander perspectief geeft ruimte aan onverwerkte zaken en emoties. Een ander perspectief biedt ook rust en overgave, zo is het, zo gaat het nou eenmaal.

Geluk zit hem niet in het doel, maar in de reis en dat leer je door de tijd te nemen.
Onderweg, tijdens je reis met de adem, ervaar je momenten van geluk, van bliss en vind je creatieve oplossingen voor je leven en ervaar je steeds meer vreugde en heling.

Het feit dat je nog niet bent waar je wilt zijn, betekent dat je in een veranderproces zit. Het mooie van zo’n proces is dat je zal opmerken dat alles in beweging is, zolang jij maar beweegt. Alles verandert constant. Dit snappen we als het om materiele dingen gaat. Maar voor emotionele dingen geldt eigenlijk dus precies hetzelfde.

Geduld is toestaan.
Toestaan wat zich wil laten zien.
Toestaan wat aandacht vraagt.

Emoties zijn er om doorvoeld te worden. In de haast van het moment geven we onze gevoelens te weinig aandacht. Bestaansrecht. Elk gevoel onthult iets. Wil je het zien, mag je het toestaan, het ervaren?

Elke emotie heeft een levensduur van ongeveer anderhalve minuut.
Alles wil er gewoon even zijn, opgemerkt worden, gevoeld, ervaren.

Voor mij is daar dan altijd de adem. De enige flow die nooit stopt… mijn adem.
Door bewust te ademen kan ik mezelf weer verbinden met mijn gevoel en emoties.

Adem in en zie het, voel het, herinner je hoe je steeds weer dezelfde emoties en overtuigingen herhaalt. Totdat ze jou verlaten heb je werk te doen, dat is je ademwerk.

Ervaar wat het je te zeggen heeft, wat het uit je herinnering oproept. Adem uit en beweeg door alles heen. Focus steeds op de beweging van je adem. Laat de adem je meenemen naar datgene waar je eigenlijk niet heen durft.

En tot slot, bouw geduld en wat het betekent op, zodat je altijd en overal kan kiezen voor dat wat goed voor jou is. Zo weet je hoe je door alles heen komt.

Adem in, kom maar op, voel. Adem uit en voel hoe het jou loslaat. Jij gaat door…
Zo ben je klaar voor de volgende stap, naar diegene die je werkelijk bent.
Neem met geduld de eerste stap en ga op reis. Adem is de weg, je eigen adem neemt je mee.

 

* HET IS NIET WAT JIJ KAN DOEN VOOR JE ADEM, MAAR WAT DE ADEM KAN DOEN VOOR JOU *